Pokój Kazachstanu.

Niewielki pokój. Właściwie nic w nim nie zmieniał, więc w większości wygląda tak, jak go zostawił poprzedni właściciel. Zakrwawione czarne ściany, duże dwuosobowe łóżko, dusza szafa, 3 półki. Jest też tajemne przejście pod czarnym, zakrwawionym dywanikiem. Po wejściu do środka (drabina się kłania.) można znaleźć wszystko.

Zszedł po schodach, oczywiście spadając z 3 ostatnich stopni. Wszedł do pokoju.

Rosja szedł za nim. Pomógł mu wstać, gdy się wywalił.
-Bardziej ponurego miejsca nie mogłeś wybrać, nie?

- Nie, tu jest słit. - Uśmiechnął się. - Rozgość się.

-Już ci cieplej?

- Tak, już lepiej... - Mruknął. Usiadł delikatnie na łóżko.

-To dobrze. -Ivan uśmiechnął się szeroko.

- No... To co teraz? Późno już w sumie...

-Idź spać, nie będę ci przeszkadzać. -Rosja uśmiechnął się do Kazachstanu, po czym odwrócił się i wyszedł.

- Ale ja wcale... - Mruknął, jednak nie zdążył. Wstał, wziął pigułki i rozebrał się do naga. Położył się i zasnął.

Obudził się i przeciągnął. Wstał z łóżka okrywając się samym szlafrokiem. Poszedł do kuchni.

Rosja wszedł szybkim krokiem do pokoju. Położył Kazachstan na jego łóżku, po czym zamknął drzwi na kluczyk (czy coś). Po chwili usiadł na brzegu łóżka, dysząc ciężko. Dotknął swojej rany, która cały czas krwawiła. Jęknął cicho, jednak po chwili wstał. Zabrał z krzesła swój płaszcz, po czym okrył nim swojego braciszka.
-Abel... Jak się czujesz...?

Nie odezwał się. Skulił się mocno. (opatrz tą ranę ! ._.')

-Abel... -Rosja wyciągnął rękę, po czym pogłaskał Kazachstan po głowie- Już dobrze...
(Lol, nie. Najpierw ty musisz się ładnie ogarnąć)

( Opatrz to albo nie wrócę do siebie, o. Szantaż >D )

Skulił się mocno. Baardzo bolało go PEWNE MIEJSCE.

(D: )
Rosja westchnął.
-Masz gdzieś tu apteczkę?

Spojrzał na niego nieco przestraszonymi oczami. Pokiwał głową i wskazał na szufladę z boku.

Rosja kiwnął głową. Podszedł do szuflady i wyjął z niej apteczkę. Opatrzył sobie ranę. Spojrzał na Kazachstan.
-Chcesz jakąś maść, albo coś...?

Skulił się i pokiwał przecząco głową. Patrzył na niego chwilę, po chwili jednak odwrócił wzrok.

Rosja westchnął cicho. Znów usiadł na krawędzi łóżka.
-Przepraszam... -mruknął, patrząc się w ścianę.

Spojrzał na niego pytająco. Nie do końca wiedział za co przeprasza. Wyciągnął powoli w jego stronę łapkę dłoń.

Ivan nie zwrócił uwagi na Abla. Nadal wpatrywał się w ścianę.
-Gdybym od razu zainterweniował to do niczego by nie doszło... -mruknął, ze skruchą w głosie.

Usiadł na tyłku wydając cichy jęk, bolało. Położył łapkę na jego dłoni i zacisnął lekko.
- Nie obwiniaj się za to, to nie jest Twoja wina... - Odezwał się, patrząc na niego ciepło.

Rosja oderwał wzrok od ściany. Popatrzył się na Kazachstan. Czując jego wzrok uśmiechnął się niepewnie.

- Pomogłeś mi, tak czy inaczej... Dziękuję... - Przytulił się do niego lekko, niepewnie.